ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงนะ การตัดสินใจครั้งนี้ อนุชิตคิดมันมานานมาก คนสนิทชิดเชื้อ คนใกล้ตัว จะทราบดีว่า อนุชิตอยากไปดำรงชีวิตอยู่ต่างเเดนขนาดไหนเเต่ด้วยอะไรหลายๆอย่าง จังหวะ โอกาส ไม่เป็นใจสักรอบ จนถึงคราวนี้ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างออกจะปูทาง จบ ปโท ตรงเวลาความคาดหวัง ขออนุญาตครอบครัวในการลาออกจากราชการก็สมหวัง ทำเอกสารยื่นวีซ่า ผลตรวจ สุ ข ภ า พ จวบจนกระทั่งการรอคอยผลวีซ่า (เเม้จะเป็นตอนเวลา 1 เดือนที่ทรมาน) ทุกอย่างก็ราบรื่นหมด
คือ…อนุชิต ไม่สนุกกับการสอนหนังสือเเล้วอะครับ ยิ่งช่วงปีนี้ เป็นปีที่กลับไปทบทวนตนเองเวลาอยู่ห้องผู้เดียวบ่อยครั้ง ว่า อืม เราไเหมือนเดิม เราไม่สนุกกับการสอน ไม่เหมือนแต่ก่อน เราไม่เอ็นจอยเเล้วทั้งยัง เบื่อกับระบบ ที่จำเป็นต้องก้มตัวกระทำตาม เรียกร้องอะไรเบาๆเขาก็เเทบไม่สนใจ จำเป็นต้องเล่นใหญ่ใจใหญ่ตลอด ทุกคนก็อาจจะมองเห็นความเเรงของพวกเราเวลา complain โรง เ รี ย น ลงโซเซียลพวกเราเบื่อที่พวกเราตั้งมั่นสอน พวกเราบากบั่นสอน เเต่ผลประเมินค่าจ้างรายเดือนครั้งนึง ของพวกเราออกมาน้อยกระทั่งน่าเกลียด พวกเราได้ 2.25% ซึ่งโครตเเย่ บันทึกขอดูคะเเนน ก็ไม่ให้มอง เหอะๆก็ได้เเต่มานั่งคิดทบทวน หน้าที่การเป็นคุณครูของพวกเรามันต่างกับผู้ที่ได้ 3.xx% ขนาดนั้นเชียวหรือ พวกเราสอนไม่ดีขนาดนั้นเลยหรือ มันฝังใจพวกเรามากมาย เเละมันก็เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเราบอกตนเองเสมอว่า ถ้าหากได้โอกาสลาออก พวกเราจะออกเพียงแค่นั้น พวกเราพอเพียงเเล้วกับระบบนี้
เเล้วพวกเราก็เบื่อที่จะต้อง make เอกสารต่างๆไม่ว่าจะเป็นเเผนการสอน plc เเผนเพียงพอ pa วิจัย sar บลาๆๆพวกเราคิดว่าเสียเวล่ำเวลา เเละไร้ประโยชน์ (เป็นความรู้สึกจากพวกเราเองไม่เกี่ยวกับคนอื่นนะ)ละก็ อีกอย่างที่เป็นจุดพีคสุด พวกเรามีความรู้สึกว่าเป็นที่นิสัยของพวกเรา ที่ไม่ชอบมองเห็นอะไรที่มันไม่แฟร์ที่เกิดขึ้นในโรง เ รี ย น เรื่องที่เเรงมากมายๆเเละฝังใจสุดๆเป็นวันที่พวกเราจับโจรในคราบคุณครู ได้ว่าโกงเงินนัก เ รี ย น 50,000 บาท ขณะนั้นพวกเราทำเรื่องผู้เดียวเฉยๆมีคนให้การช่วยเหลือพวกเราเพียงแต่เเค่ไม่กี่คน เเละพอเพียงหลักฐานชัดเจน จับได้คาหนังคาเขามีคนคนนึง กล่าวว่าพวกเราทำเกินไป พวกเรากำลังจะฆ่าเขาเพียงแค่เเค่พวกเราบีบมือเขาก็ตายคามือพวกเราเเล้ว ปัญหาที่พวกเราถามกลับเขาไปเป็น เเล้วที่ผ่านมาที่เขาค่อยๆเอามีดบาดพวกเราที่ละนิดๆเเต่พวกเราก็ทนพิษบาทเเผลได้ เวลานี้ ผู้ใดกันพึงพอใจพวกเราหรอ? เเล้วสำนักนายกรัฐมนตรีที่ถูกกระทำคุณไม่ห่วง มองไม่เห็นจิตใจ เขาบ้างหรอ? ละความพีคสุดเป็นโทษนางเเค่ลดเงินเดือน 3 เดือนแค่นั้น แม้ว่าควรจะโดนให้ออกจากราชการไหม?
ในเวลานั้นตอนที่ทำเรื่องเป็นเเบบ เครียด เนื่องจากว่าเพื่อนรอบตัวที่เข้าใจก็กลัวชีวิตพวกเราจะไม่ปลอดภัย ไม่โอเคสุดๆสุดเเบบเอ้อ ถึงขนาดส่งอีเมลไปให้คู่หู พูดว่า ถ้าหากตายไปช่วยสืบต่อหัวข้อนี้ให้ด้วย เหอะๆในที่สุดได้เเต่มาน้่งบอกกับตนเองว่า ขอเหอะ ขอวันนึง ทามมิ่งชีวิตงามๆจะไม่ขอข้องแวะกับระบบ นี้อีกเลย เพียงพอเเล้ว จบกันทีก็นั้นเเหละ ระบบที่มันไม่โอเค ไม่ดีต่อ สุ ข ภ า พ จิต ก็ขอถอยออกมาดีมากยิ่งกว่า
จากที่มีความสุขกับการสอน มีความสุขเวลาอยู่กับนัก เ รี ย น เหลือเเค่มีความสุขเวลาอยู่เล่นนอกเวลากับนัก เ รี ย น สิ่งเดียวโดยเหตุนี้ ควรจะเปิดช่องให้ผู้ที่ ”อยาก” จะเป็นข้าราชการครูจริงๆเเละยอมรับระบบนี้ได้ ได้เข้ามาเป็นครูเเทนพวกเราดีมากกว่า ส่วนตัวสำหรับเราก็ไปเดินตามความฝันตามทางที่เราวางไว้ บายครับราชการครู
