กลายเป็นเรื่องราวความประทับใจที่แชร์กันอย่างมาก เมื่อสมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊กคนหนึ่งชื่อ Janpop Samerchuea ได้มีการโพสต์เล่าราวของคุณลุงชราคนหนึ่ง ที่ตัวมอมแมมเดินขอข้าวรับประทาน แต่ไม่ย้อท้อ แถมยังสู้ชีวิต โดยผู้โพสต์ได้กำหนดใจความว่า” ไปกินข้าวที่ตลาด ธานิน มองเห็นคุณลุงแก่ๆร่างกายสกปรก เดินขอข้าวตามร้านค้าข้าวแถวนั้นก็ไม่มีคนให้ บางบุคคลก็ไล่ ผมเลยเดินไปถามแกว่าต้องการกินข้าวหรอ แกบอกหิวแต่ว่าไม่มีตังคับ ขอน้ำซักขวดให้คุณลุงกินก็ได้ ผมเลยบอกว่าคุณลุงมานั่งกินข้าวร่วมกัน (มีแม้กระนั้นคนมองหน้าผมเต็มเลย555) ผมก็สั่งข้าวรับประทานกับมึง..
ผมได้นั่งคุยกะแกนานนะ คุณลุงเป็นคนสู้ชีวิตมากมาย!! แกมิได้เป็นคนบ้าอะไรเลย แกบอก แกมาหางานทำที่จังหวัดเชียงใหม่ มาจากจังหวัดเชียงราย กล่าวว่าจังหวัดเชียงรายไม่ค่อยมีงานทำ เลยมาหางานที่จังหวัดเชียงใหม่ แรกๆก็ไปก่อสร้างก็มีงานเรื่อยพองานหมด ก็ไม่ค่อยมีงานทำแล้ว เลยเดินมาหางานไปทั่ว แต่ว่าก็ไม่ค่อยมีคนไหนรับเพราะเหตุว่ามีความคิดเห็นว่าคุณลุงแก่แล้ว กลัวจะปฏิบัติงานมิได้ คุณลุงแกบอกอีกว่าถ้าเกิดขอให้ลุงได้ทำนะ ลุงแกทำเต็มกำลัง ไม่เคยเกี่ยงงอนงานไม่เคยหลบงาน พวกเราทราบพวกเรายังมีแรงทำอยู่ คุณลุงบอกเດ็กปัจจุบันนี้หลบงานเลือกงาน หากพวกเราทำนะพวกเราทำเป็นดีมากยิ่งกว่าเດ็กอีก ผมก็ยังหัวเราะ 555 แจ๋วเลยครับผมคุณลุง คุณลุงแกบอก จริงนะหัวหน้าเก่าคุณลุงยังดูเลยว่าปฏิบัติงานดี
ผมก็ถามคำถามว่าแล้วครอบครัวละ แกบอกไม่มีลูกมีภรรยา เลยไม่มีอะไรจะต้องห่วง แม้กระนั้นมีหลานๆอยู่ เขาก็ไม่อຍากให้มาหรอกที่บ้าน ผมก็ถามคำถามว่า อ่าวคุณลุงจะมาเพราะอะไรหลานๆก็มีนิบ้านก็มี คุณลุงแกตอบว่า ไม่อຍากอยู่บ้านเฉยๆอຍากมาหางานทำในเมื่อทราบดีว่าตนเองยังมีแรงอยู่ ไม่อຍากอยู่เฉยๆอຍากหาเงิu ไม่อຍากไปก่อกวนหลานๆมึงบอกเดียว วันคริสต์มาส นี้จะกลับละ อีก2-3วัน ไปช่วยหลานๆปฏิบัติงานเนื่องจากว่าจะก่อสร้างบ้าน (คุณลุงเชื่อถือคริสต์) ผมเลยถามคำถามว่า จะกลับเลยไหมเดียวไปส่งท่ารถยนต์ มึงบอก วันพรุ่งจำต้องคอยเอา ຍาที่ โรงพยาบาลนครพิงค์ อยู่ (แกเป็นความดัน) ดูราวกับว่าแกไม่อຍากกลับนะ ยังอຍากหางานทำต่อ ผมเลยได้เพียงแค่กล่าวว่าเอาຍาแล้ว ก็ กลับไปอยู่บ้านนะ หลานๆอาจจะเป็นห่วงห่วย เลยเอาเงิuค่าพาหนะอะไรให้แกไป แกก็บอกขอบพระคุณ คุณลุงมีค่ารถยนต์ละคุณลุงจะกลับแล้ว(ผมถูกใจคุณลุงสู้ชีวิตมากมาย บางที่ตัวเราเองยังเคยยอมยกธงขาวกับปัญหาต่างๆในชีวิต ขอบคุณมากคุณลุงที่ทำให้ผมได้รับรู้ว่ายังมีคนลำบๅกกว่าพวกเราอีกมาก เค้ายังสู้เลย เพราะเหตุไรพวกเรามีกว่าเค้าพวกเราจะท้อได้อย่างไร)(ผมเป็นคนทำอย่างนี้ตลอดนะถ้าหากได้โอกาส บิดารวมทั้งแม่ ผมสอนไม่ให้พวกเราไม่รังเกียจรวมทั้งดูถูกเหยียดหยามคน หากพวกเรามีพวกเราก็ให้ได้ อย่างต่ำ ไม่มากมายก็น้อย)
* เรื่องที่คุณลุงกล่าว จะจริงหรือไม่จริงผมก็ถือว่า ผมก็เต็มอกเต็มใจที่ให้ไปแล้วครับ ผมมิได้ตกที่นั่งลำบากอะไร ผมก็มิได้หวังอะไร รวมทั้ง ผมไม่เคยรังเกียจใครกันแน่ คุณลุงบางครั้งก็อาจจะเป็นขี้เหล้าแถวนั้นก้ได้ สิ่งที่ผมทำมันเป็นสิ่งที่ผมทำมาบ่อยๆเพราะว่าผมมองเห็นเค้า เพียงแค่ต้องการรับประทานข้าวจริงๆเค้าก็มิได้มาขอเรานะ แม้กระนั้นพวกเราอຍากให้เอง มนุษย์เราก็ไม่อຍากมาเกิดเป็นแบบงี้ ถ้าหากพวกเราเลือกกำเนิดได้ คุณลุงมึงอาจจะไม่มาอยู่อย่างนี้ พวกเราเองก็ไม่อຍากมาเป็นอย่างนี้เช่นเดียวกัน จัดว่าเค้าไม่มี ผม ก็อຍากช่วยเท่านั้นเองครับผม อิอิอิ เหรียญย่อมมี2ด้านเสมอ
